เมื่อวันเกิด กลับมา (ทำให้นึกถึงบางคนที่จากไป)

        วันที่22มีนา ที่ผ่านมาเนี่ย ถือเป็นวันที่มีความหมายของผมวันนึงเลยเพราะ เป็นวันเกิดของผมเอง แน่นอนว่าสมัยก่อนเราก็หวังว่าจะมีใครจำได้ แต่ก็อย่างที่รู้ว่า ช่วงนี้ โรงเรียนเขามักจะปิดเทอมกัน ฉะนั้น ไอ้การที่เราเฮฮากับกลุ่มเพื่อนที่โรงเรียน...หมดสิทธิ์แน่นอน ที่ทำได้เลยแค่ มีความสุข กับครอบครัว ซึ่งผมก็ไม่ได้คิดมากอะไรเลย แต่ที่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ผมไม่ค่อยมีงานวันเกิดที่มีความสุข สักเท่าไหร่นะ ด้วยเพราะ มีภารกิจที่ต้องรับผิดชอบมากขึ้น หรือเพราะไม่มีคนพิเศษที่จะมาคอยอวยพร แต่อย่างน้อย ก็ยังพอมี เพื่อนๆ ใน Facebook ที่ยังมีมาอวยพรให้ผมบ้าง แต่ก็ไม่ได้มากมายอะไร
        แต่ถ้าจะให้ผมเลือกว่า คำอวยพรปีไหนที่ผมจดจำได้มากที่สุด ก็คงเป็น วันเกิดอายุครับ 21 ปี เมื่อ 3ปีก่อน เพราะคนที่อวยพรให้ผมนั้น คือคุณพ่อของผมเอง ที่ผมจำได้ เพราะ นั่นเป็นครั้งสุดท้าย ที่ผมได้พุดคุยกับพ่อของผมเอง เพราะหลังจากนั้น ไม่กี่วัน ท่านก็ประสบอุบัติเหตุ ต้องนอนโรงพยาบาลเกือบ 1เดือน ก่อนจากไปอย่างสงบ
       วันนั้น พ่อบอกกับผมว่า "พ่อไม่พรอะไรให้ลูกหรอกนะ นอกจากขอให้ลูกเป็นคนดี และได้ทำสิ่งที่ในสิ่งที่อยากทำ พ่อ ก็มีความสุขแล้ว" ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคำพูดนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้ฟังจากพ่อ และตอนนั้นผมก็ไม่ได้พุดอะไรเลยนอกจาก "ขอบคุณครับพ่อ"
      ในชีวิตคนเรามีวันสำคัญ คนสำคัญที่รักเรา มากมาย แต่เราก็ไม่เคยให้ความสำคัญกับพวกเขา อย่างที่ควรจะเป็น เรากลับให้ความสำคัญกับอะไรที่ มันเข้ามา แล้วผ่านไป ผมอยากให้ทุกคนลองหันกลับมามองพวกเขา ในวันที่พวกเขายังอยู่กับเรา ไม่ใช่วันที่พวกเขา ไม่ได้อยู่กับเราอีกแล้ว เพราะเมื่อถึงตอนนั้น มันคงไม่มีความหมายอะไร เพราะเขาคงไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว.

เพลงความรัก เป็นเพลงที่เมื่อผมฟังทีไร ผมก็นึกถึง พ่อของผมเสมอ เป้นเหมือนเพลงพิเศษ ของผมเลยครับ

การกลับมา เขียน บล็อกอีกครั้งของผม กับความรัก

 หลังจากที่ผมเคยเขียนบล็อกมาก่อน เมื่อนานมาแล้ว ผมก็รู้สึกว่า น่าจะถึงเวลาที่ผม น่าจะกลับมา ทำในสิ่งที่อยากทำ อีกสักที นั่นคิอ การเขียน บล็อกนี่แหละ
 สาเหตุที่ผมห่างหายไปจากการเขียนบล็อกนั้นก็ง่ายมาก คือ ไม่มีคนอ่าน!!!!
 เอ ว่าแต่จะเริ่มจากตรงไหนดีล่ะ ? งั้นผมขอเริ่มจาก ตรงนี้ล่ะกันครับ มันเป็นอารมณ์ แบบ หนึ่ง
อารมณ์ที่ทุกคน รู้จักดี มันคือ "ความรัก"
 แล้ว รักอะไรล่ะ เพื่อน แฟน เรื่องราวต่างๆ อยากจะบอกว่า มันคือ การ แอบรักครับ
 เรื่องราวเริ่มต้น จาก การพบกันแบ บังเอิญ ระหว่าง ผมกับน้องเขา (สมมติ ว่า น้อง เขาชื่อ แคท นะครับ)
ผมเจอน้องเขา ครั้งแรก ที่งาน ของมหาวิทยาลัย ที่ผมกับน้องเรียนอยู่ (มหาวิทยาลัยรามคำแหง ครับ) วันนั้น ผมจำได้ดีเลย ตอนที่น้องเขา เดินขึ้นมา ผมพุดกับ เพื่อนว่า "ใครว่ะ โคตร สวยเลย!!!"(งานที่ผมเจอกับน้องเขา นั่นคือ งาน ซ้อม เพื่อประดับชั้นปี ของ นักศึกษา วิชาทหารครับ ทางมหาวิทยาลัย จัดขึ้นทุกปี) แล้วที่ผมจำน้องเขาได้แม่น เพราะว่า น้องเขาเป็นคนเดียว ที่ใส่ ชุดอ่อนมา(อ่านถึงตรงนี้ คนที่ไม่ได้เรียน รด. มาอาจจะงง อะไร ชุดอ่อน ชุด แข็ง ไว้ผมจะอธิบาย วันหลังครับ) ซึ่งแตกต่างจากคนอื่นๆ แต่ตอนนั้น ใครที่คิดว่า ตอนนั้นผมเดิน เข้าไปหาน้องเขาทันที ขอบอกว่า ..... ผิดนะค้าบบบบบ ผมเฉยๆ กับน้องมากเลยครับ แต่ยอมรับว่า ตอนนั้นแค่รู้สึกดีกับน้องเขาเฉยๆ และก็ยังไม่ได้คุยอะไรทั้งนั้น แต่หลังจากนั้น น้องแคท ก็กลายมาเป็นคนที่ผมรัก หมดหัวใจ......