วันจันทร์ที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2556

 บทความพิเศษ......(ความรักและความตาย)



   ในช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมานี้ คนรอบๆข้างผม มีข่าวดีมากมาย  ทั้งเรื่อง มีลูก แต่งงาน ได้งานใหม่
แต่ในขณะเดียวกัน เพื่อนผมคนนึง ก็ได้สูญเสีย พ่อ อันเป็นที่รักไป วันนี้เลย อยากจะขอบ่นอะไรให้กับคนที่หลงลืมอะไรบางอย่างในชีวิตไปสักหน่อยนะครับ 
ปล. บทความนี้ ออกมาจากอารมณ์ และความคิดเป็นหลัก ซึ่งค่อนข้าง จะงงมากๆ เพราะผมคิดแล้ว เขียนเลย ไม่มีตรวจทานอะไรทั้งนั้น ใครไม่เข้าใจ ก็ขอโทษด้วยนะครับ


   
   ในชีวิต ของคนเรา เราสามารถกำหนดสิ่งต่างๆ ได้มากมาย แต่ในขณะเดียวกัน เราก็ไม่สามารถ
กำหนดหลายๆสิ่งได้เหมือนกัน เช่น ความตาย
   เป็นเรื่องตลกนะครับที่ชีวิตของคนเรา มักจะมองว่า การแต่งงาน คือความสุข และความตาย คือความเศร้า ผมก็ยอมรับว่า มองแบบนี้เหมือนกัน แต่ในอีกมุมมองนึง (ผมชอบมองหลายๆมุมนะ)
 การแต่งงานบางที ก็เป็นเรื่องน่าเศร้าได้เหมือนกันนะ เช่น เริ่มกังวลสิ่งที่จะเกิดขึ้น ในอนาคต เราจะผ่านไปได้ไหม? แบบนี้เป็นต้น
 ในขณะที่ ความตาย มองแง่ดี คนที่เรารัก ก็ได้หลับสบายแล้ว ไม่ต้องมีอะไรลำบากใจเขาอีกต่อไป
เหลือแต่คนที่อยู่ข้างหลังอย่างเรานี่แหละ ที่ ต้องสู้ต่อไป ในโลกที่เป็นดั่งโรงละคร โรงใหญ่และเราก็เป็นเพียงตัวประกอบ ในละครบทนี้

   ความตายเป็นจุดสิ้นสุดของชีวิตจริงหรือ? อาจจะจริง แต่ในมุมของผม คนที่เรารักอ่ะ ไม่ได้จากเราไปไหนหรอก คุรตื่นมามองกระจกสิ คุณลองกอดตัวเองสิ นั่นแหละ เขายังอยู่ข้างๆคุณเสมอ  อันที่จริง เขาอยู่ในตัวคุณเสมอนะ พวกเขาจะไม่จากคุณไปไหนหรอก ตราบใดที่คุณยังนึกถึงเขาเสมอ 

  สำหรับคนที่ไม่อยากเสียใจก็จง รีบไปบอกคนที่รักซะ เดี๋ยวถ้าไม่มีโอกาสจะมาเสียใจ มันก้ไม่มีประโยชน์หรอกนะครับ อยากทำอะไรรีบทำ ไม่ต้องสนว่ามันจะดีไหม? ขอแค่ให้ได้ทำก็พอแล้วครับ 
  โชคดี